فرشته مرادی

دیشب کتابی را با عنوان فرهنگ و زندگی روزمره می‌خواندم. در این کتاب نوشته شده بود که معمولا روزمرگی‌های ما شبیه هم است و معمولا هم اموری پیش پاافتاده و غیرمهم تلقی می‌شوند. اموری مثل از خواب بیدار شدن، مسواک

«چیزهای خوب، زمان‌برند». این جمله روی تیشرتی که اخیرا هدیه گرفتم، نوشته شده بود. فکر می‌کنم جمله‌ی الهام‌بخشی است و آرزو کردم کاش بیشتر از اینجور لباس‌ها باشد و بیشتر از اینجور لباس‌ها داشته باشم. امروز دهمین روز از باشگاه

امروز نهمین روز است. یادداشت دیروز را لازم شد به موضوع دیگری اختصاص دهم. هنوز پنج صبحی هستم، نگران نباشید. چیزی که این روزها ذهنم را مشغول کرده، شروع مهر است. با شروع مهر لازم است برنامه‌ریزیِ متفاوتی داشته باشم.

تقریبا تلاش می‌کنم و دوست دارم هر شب لایو ساعت ۱۱ شاهین کلانتری را ببینم. کتاب‌های خوبی می‌خواند و معرفی می‌کند. کمک می‌کند تمرین مستمر نوشتن داشته باشید و یک ساعت شنیِ ۵ دقیقه‌ای دارد که با آن تمرین‌های ۵

امروز پنجمین روز از شصت‌وشش روز باشگاه پنج صبحی‌هاست. ساعت چهار صبح بیدار شدم و متوجه شدم می‌توانم برای یک ساعت دیگر خواب را هدیه بگیرم. خوابیدم و وقتی بیدار شدم دیگر پنج صبح نبود. با این حال ترجیح دادم

امروز چهارمین روز از شصت‌وشش روز باشگاه پنج صبحی‌هاست. امروز بیشتر از قبل ورزش کردم. وقتی بیدار می‌شوم، هوا هنوز تاریک است. در و پنجره را باز کردم تا کمی هوای خنک صبح را تنفس کنم. دیروز با چند نفر،

امروز دومین روز از 66 روز باشگاه پنج صبحی‌هاست.می‌دانید چرا از دومین روز شروع کردم؟ چون هیجانِ اولین بار و اولین روز و شروع یک کار جدید، نیروی مضاعفی برای حرکت به شما می‌دهد، گرچه بسیاری معتقدند گام اول سخت‌ترین