کلاس نقاشی برای کودکان، یکی از پرطرفدارترین کلاسهای آموزشی برای آنهاست. همانطور که میدانید نقاشی سرگرمی مورد علاقۀ بسیاری از کودکان است و از طرفی، بسیاری از والدین کلاس نقاشی را در رشد خلاقیت فرزندشان موثر میدانند. علاوهبراینها، بسیاری از مربیان نقاشی برای کودکان معتقدند در این کلاسها مهارتهای مختلفی از جمله مهارت توجه و تمرکز، رشد میکند. در بسیاری از موارد هم، والدین وقتی از نقاشیهای خلاقانۀ فرزندشان حیرتزده میشوند، برای رشد استعداد او، در کلاس نقاشی ثبتنامشان میکنند.
اما برخلاف آنچه گفته شد، جالب است بدانید کودکان برای نقاشی کشیدن به هیچ آموزشی نیاز ندارند. احتمالا میپرسید چطور ممکن است؟ کودکان که مهارتی در نقاشی کشیدن ندارند و از طرفی نیاز دارند مهارتهای دستورزیشان هم تقویت شود. رنگآمیزیشان خوب نیست و به خطها دقت نمیکنند. من در ادامه توضیح میدهم چرا کودکان به کلاس نقاشی نیاز ندارند. پیش از آن بیایید ببینیم در کلاسهای نقاشی چه کارهایی انجام میشود!
معمولا در کلاسهای نقاشی، الگویی را از تصاویر مورد علاقۀ کودکان مانند شخصیتهای کارتونی، حیوانات و طرحهای فانتزی دیگر در اختیار آنها قرار میدهند و از آنها میخواهند که مطابق الگو، شکل را بکشند. برای این کار معمولا مراحل را گامبهگام به آنها آموزش میدهند. تمرین دیگری هم که غالبا در این کلاسها انجام میشود این است که شیء سادهای را در مقابلشان قرار میدهند و کودکان بادقت به آن نگاه میکنند و همان شکل را میکشند. در برخی موارد هم شکلسازی با رنگها را با تکنیکهای مختلفی انجام میدهند. حالا به این تصاویر نگاه کنید. یکی از آنها نقاشی کودکی است که بدون هیچ آموزشی کشیده شده، و دیگری چیزی است که معمولا آموزش داده میشود.


ارائۀ الگو به کودک به طور ضمنی این پیام را به او میرساند که خودش به تنهایی قادر نیست نقاشی خوبی بکشد. گاهی اوقات مربی دستی در نقاشی میبرد و خطوط کودک را اصلاح میکند. در اینجا باید بگویم که انجام این کار حتی برای یکبار، اعتمادبهنفس کودک را از او میگیرد و اینطور دریافت میکند که پس او نمیتواند نقاشی خوبی بکشد «من بلد نیستم نقاشی بکشم». به این ترتیب، کودک بیان خلاقانۀ خودش را از دست میدهد و به دیگران در بیان خود وابسته میشود. او دیگر به خلاقیت خودش اعتماد ندارد و آن را ارزشمند نمیداند.
یکی دیگر از آسیبهای کلاس نقاشی این است که ارتباط کودک را با هنر خود درنظر نمیگیرد. وقتی کودک انتخاب میکند که چه چیزی بکشد، در واقع به تجربیات و افکار خود برمیگردد و چیزی که با آن درگیر شده است را نقاشی میکند. اما در این کلاسها، کودک چیزی را نقاشی میکند که هیچ ارتباطی با آن ندارد. دوباره به تصاویر نگاه کنید. کدامیک از تصاویر بالا، میتواند شخصیت منحصربهفرد کودکی که آن را کشیده، بیان کند؟ کدام نقاشی حرفی برای گفتن دارد؟ کدام نقاشی احساس دارد؟ در نقاشی اول، میتوان درک متفاوت کودک از مفهوم خانه را دید. اما در مقابل نقاشی دیگر، آیا میتوانید شخصیت کودکی را در آن ببینید؟ در واقع هیچ معنایی ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید