در مطلب چطور پیام کودک را دریافت کنیم؟ قول دادم در ادامه در مورد راهکار و تکنیک‌هایی صحبت کنم. به طور خلاصه، کلیت مطلب این بود که اگر کودکان نمی‌توانند به طور شفاف و با استفاده از کلمات مسائل، مشکلات و تجربه‌هایشان را بیان کنند، پس چطور می‌توانیم کودکان را بشناسیم و نیازها و یا مشکلات آنها را درک کنیم؟
چه راهکاری برای کودکان موثر است؟
اگر با کودکان تعامل دارید یا حتی اگر یک کلیپ در مورد کودکان مشاهده کرده باشید، فکر می‌کنم با من هم عقیده باشید که سرگرمی بخش اصلی فعالیت کودکان را شامل می‌شود. آنها در سرگرمی، جهان خود را خلق می‌کنند. علایق‌شان را نشان می‌دهند و به شکلی خیالی در نقش دلخواهشان ظاهر می‌شوند. آنها مهارت‌های خود را در سرگرمی و بازی نشان می‌دهند و مهارت‌های تازه‌ای از جمله برقراری ارتباط و حل مساله را یاد می‌گیرند.
این سرگرمی‌ها می‌توانند حرکتی، نمایشی، ساختنی و یا نوشتنی و … باشند. هر کودک با توجه به علایق و توانایی خود، سرگرمی‌های خاص خودش را انتخاب می‌کند. اگر توجه کنیم کودک کدام سرگرمی را دیگری ترجیح می‌دهد، چه وسایلی مورد علاقه‌اش هستند و چه هیجاناتی را طی آن ابراز می‌کند، می‌توانیم پیام‌های زیادی از کودک دریافت کنیم. یکی از مهم‌ترین و طبیعی‌ترین سرگرمی‌های کودکان، که می‌توانیم برای شناخت بیشتر کودک، به بررسی و تحلیل آن بپردازیم، نقاشی کودکان است.
نقاشی کودک برای سرگرمی؟
نقاشی نوعی از سرگرمی است که معمولا بچه‌ها خودجوش آن را انجام می‌دهند. والدین و نزدیکان کودک، از هنر و خلاقیت فرزندشان لذت می‌برند، برای به نمایش گذاشتن نقاشی، آن را روی یخچال می‌چسبانند، او را تشویق می‌کنند و در نهایت بدون هیچ کنجکاوی دیگری آن را کنار می‌گذارند.
در اینجا می‌خواهم توجه شما را به این موضوع جلب کنم که نقاشی کودکان تنها یک سرگرمی نیست و ابعاد پیچیده‌تری دارد. به بیانی ساده، می‌توانید نقاشی را مانند نامه‌ای از طرف فرزندتان تلقی کنید. در این نامه فرزندتان برای شما از احوال و افکارش گفته است و شما با درک آن به چیزهایی پی می‌برید که تا آن لحظه، از چشم‌تان پنهان مانده‌اند. (در اینجا به نکته‌ای بسیار مهم اشاره می‌کنم؛ منظور ما یک نقاشی زیبای حرفه‌ای نیست که کودک پس از گذراندن ساعت‌ها آموزش نقاشی کشیده است، بلکه همان نقاشی‌های سادۀ کودکانه است که همۀ کودکان می‌کشند. دربارۀ معایب آموزش نقاشی به کودکان، در مطالب بعد خواهم گفت).
برای مثال، به این تصاویر نگاه کنید. در نگاه اول هر دو فقط یک خانه‌اند. اما جالب است بدانید دو کودک با دو روحیۀ کاملا متفاوت آنها را کشیده‌اند. تصویر سمت راست متعلق به کودکی کمرو و مهربان است که میل به ابراز خود دارد و تصویر سمت چپ را کودکی درونگرا، مضطرب و تا حدودی پرخاشگر کشیده است.
سخن آخر
پرسشی که در اینجا ممکن است برای بسیاری از افراد مطرح شود، این است که چطور می‌توان نسبت به صحت این اطلاعات مطمئن بود؟ آیا نظریه‌های علمی پشتیبان آن هستند و یا بیشتر جنبۀ فال قهوه را دارد؟ در مطلب بعدی در مورد اعتبار و تاریخچه تحلیل نقاشی کودک صحبت خواهم کرد.
دیدگاهتان را بنویسید